सुनिन् छाडे सारङ्गीका धुनहरु.......

कुनै दिन बम्बई र गोरखपुर नौतुनाका कोठीमा नेपाली चेली बेचिएको, कतै सासुले बुहारी मारेको अनि फुक्लानको टापुमा लड्दा लड्दै विरगति प्राप्त गरेका खबरको बाहक बनेर गाउँघरमा सारङ्गी रेट्ने गाईने दाईहरु हिजोआज देखिन छाडेका छन् । 
        देश विदेशका घटनालाई लस्के, चाँचरी, मालश्री, मंगला, बारामास, सन्देश, धनसीरा, मल्लार, सरुमैरानी, कला खलेनी, असारे लगायतका भाखामा खबर दिदै घुम्ने गाईने दाई (गन्धर्वहरु) लोप हुँदैछन् । सारङगीको धुनमा घटनाक्रमहरुलाई सिलसिलेवार कलात्मक ढंगबाट प्रस्तुत गरिरहँदा चौफेरामा बस्नेको आँखा रसाउँथे । गीत संगीतको माध्यमबाट सूचना र समाचार बाँड्दै जनतालाई सुसुचित बनाउने गाईने दाईका सारङ्गी हिजोआज गाउँघरमा गुञ्जन छोडेका छन् ।  
        सूचना र संचारको पुरानो माध्यम गन्धर्वको पेशा अहिले एकाएक विस्थापित भएको छ । सूचना र संचार प्रविधि रेडियो, पत्रपत्रिका, टेलिभिजन, फोन मोवाईल जस्ता अत्याधुनिक सूचना प्रविधिको विकासले गन्धर्वको पेशालाई विस्थापित बनाएको हो । त्यसैले त गाउँ घरमा गाईने खवरमुलक मर्मस्पर्शी ह्दय विदारक गीत गुञ्जन छाडेका छन् । 
गाउँगाउँमा खबर सुनाउँदै हिड्ने गाईने दाईको अभाव खड्किरहेका बेला पुर्खेली जातीय पेसालाई निरन्तरता दिदै जीवनयापन गरेका छन् यहाँको एक गन्र्धव परिवार । गुल्मी जिल्ला गडगाउँ गाविस–५ घरभई (हाल बागलुङ नगरपालिका– २ बस्ने) टोपबहादुर गन्र्धवले परम्परागत जातीय पेसाबाट आफ्नो ४ जना परिवारको गर्जाे टार्ने गरेका छन् । 
                  काँधमा निलो जेब्रा झोला, शिरमा ढाकाटोपी, गलामा सारङ्गी भिरेर बागलुङ, पर्वत र म्याग्दीका विभिन्न भागमा घुम्ने टोपबहादुरले दैनिक २÷३ सय रुपैयाँ आम्दानी हुने बताउँछन् । सूचना र मनोरञ्जनका श्रव्य, दृष्य सामाग्रीको सुलभ उपलब्धताले सारङ्गीको महत्व ह्वात्तै घटेको छ’ टोपबहादुरले भने– ‘संचार प्रविधिमा भएको विकासले हाम्रो पेशा संकटमा प¥यो ।’ गन्र्धवले थपे–‘ संचार माध्यमहरुले सारङ्गीको महत्वलाई उचित स्थान नदिए सारङ्गी नै लोप हुनेछ ।’ ‘कला संस्कृतिको धनी  देशमा मौलिक संस्कृति लोप हुनु राम्रो होइन’– गन्धर्वले भने– ‘यसको संरक्षण र सम्वद्र्धनमा सबैले ध्यान दिनुपर्छ ।’
             नेपाली संस्कृतिको महत्व र विरताको गाथा बोकेको सारङगीलाई आधुनिकीकरण गरी व्यवसायीकरण गर्नुपर्ने दलित गैरसरकारी संस्था महासंघ बागलुङ कार्यक्रम संयोजक योगेन्द्र गान्धारीले बताए । सांगीतिक कक्षाको पाठ्यक्रममा सारङगी बाजालाई समावेश गरे सारङगीले जिवन्त पाउने गान्धारीको भनाई छ । युवा वर्गमा जातीय पेशा प्रतिबोध र वैदेशिक रोजगारको प्रतिसपर्धाले गन्र्धव पेसा संकटमा पर्दैगएको गान्धारीले बताए ।   
                  गन्र्धवको पेशा लोप हुनु भनेको नेपाली संस्कृतिको समेत लोप हुनु हो’ गन्धर्व संस्कृति कला संगठन अध्यक्ष पूर्णबहादु गान्धारीले भने– ‘सारङगीलाई राष्ट्रिय बाजा घोषणा गर्नुपर्छ ।’ सरकारको नीति तथा कार्यक्रममा गन्धर्व लगायत दलित समुदायको परम्परागत सीप विकासमा सहयोग गर्ने व्यवस्था मिलाईने छ भनेपनि हालसम्म कुनैपनि व्यवस्था नहुँदा पनि गन्धर्वको पेशा संकटमा परेको गान्धारीले बताए । 

बाख्रापालन आम्दानीको एक राम्रो श्रोत कृष्ण संयोग


जिल्लाका प्राय गाउँमा युवाहरु छैनन् र भएका पनि खेतीपाती वा पशुपालन गर्न मान्दैनन् । गाउँमा खेतीपाती गर्न भन्दा २÷४ लाख लगानी गरेर विदेश जान लालहित हुन्छन् । रेशका प्रेम लामिछानेलाई पनि पहिला यस्तै लाग्थ्यो कि स्वदेशमा बसेर केही गर्न सकिन्न । तर पछि बिस्तारै गाउँमा कुखुरा र बाख्रा पाल्न थालेपछि उनलाई अहिले विदेश जानैपर्छ भन्ने लाग्दैन । उनी भन्छन् ‘गाउँमा पशुपालन र तरकारी खेती गरेर पनि राम्रो आम्दानी गर्न सकिँदोरहेछ ।’
     लामिछाने अन्य ३३ जना साथीहरुसंग मिलेर दमेक गाविसको चापाखर्कमा बाख्रा र्फम सञ्चालन गरेपछि उनीहरु अहिले भन्न थालेका छन् ‘विदेश जान भन्दा यहि बसेर केही गर्ने प्रयास गरौँ ।’ १३ लाखबाट सुरु गरिएको चापाखर्कको बाख्रा फर्मको लगानी अहिले २१ लाख पुगेको छ । चापाखर्कमा बाख्रा फर्म सञ्चालनमा आएपछि ५ जनाले रोजगारी पाएका छन् । लामिछानेका अनुसार फर्ममा अहिले १ सय ३० ओटा बाख्रा छन् ।
‘अहिलेसम्म बाख्रा पालनको आम्दानी ठिक ठिकै छ’ उनले भने ‘आम्दानी भन्दा पनि गाउँमै केही गर्नुपर्छ भन्ने भावनाको बिकासका लागि हामीले यसो गरेका हौँ ।’ गाउँका युवाहरुले सक्रियता देखाएर गाउँमै केही गर्छौ भन्ने हो भने स्वदेशमै बसेर राम्रो कमाई गर्न सकिने उनी बताउँछन् ।
‘संबिधानसभाको सदस्य जस्तो मान्छेले बाख्रापालन गरेका छन् र मासु पसल खोलेका छन्’ युवा नेता गगन थापाले मासु पसल सञ्चालन गरेको उदाहरण दिँदै लामिछानेले भने ‘थापाले गरेको हेरेर पनि हामी जस्ता युवाहरुले गाउँमै केही गर्न आवश्यक छ ।’
त्यसैगरी बागलुङ बजारका युवाहरुले पनि बाख्रा फर्म सञ्चालन गरेका छन् । उनीहरुको उद्देश्य पनि यहि हो कि गाउँका मान्छे अवसरको खोजीमा शहरतिर नआउन र गाउँमै केही गरुन । खासगरी बागलुङ देखि बुर्तिबाङ सम्म सिधै सवारी चल्न थालेपछि ओझेलमा परेको नरेठाँडीको डाँडोमा सदरमुकाम बागलुङ बजारका ४ जना युवाहरुले झण्डै डेड करोडको लगानीमा बाख्रा फर्म खोलेका हुन । 
बागलुङ बजारका प्रकाश अचार्य, जीवन आचार्य, निर्मल गौचन र कुमार खड्काले संयुक्त रुपमा खोलेको यो बाख्रा फर्ममा अहिले १ सय ७० ओटा बाख्राहरु छन् । नेपाल कृषिप्रधान देश हो भन्ने तर कृषीको केही काम पनि नगर्ने प्रचलन बढीरहेका बेला गाउँका मानिसहरुले पनि गाउँमै केही गर्नुपर्छ भन्ने सिकुन् भनेर सदरमुकामदेखि झण्डै ३० किलोमिटर पश्चिममा पर्ने नरेठाँटी गाविसमा आएर बाख्रा फर्म खोलेको कुमार खड्काले जानकारी दिए । 
        आफुहरु अरु पेशामा व्यस्त हुन परेपनि त्यहाँका स्थानीय युवाहरुलाई रोजगारी मिलोस् र उनीहरुले पनि आफ्नै ठाउँमा दुःख गर्नुपर्छ भन्ने पाठ सिकुन् भनेर नै नरेठाँटीमा बाख्रा फर्म खोलेको उनीहरु बताउँछन् । नरेठाँटीको सो फर्ममा अहिले ६ जना स्थानीयले रोजगार पाएका छन् । ‘डेड करोड लगानी गरेपनि हामीले खासै आम्दानी गर्न सकेका छैनौ’ फर्मका लगानीकर्ता कुमार खड्काले भने ‘तर त्यहाँका ६ जना कामदारलाई तलब खुवाउन राम्रैसंग पुगेको छ ।’
     शहर बजारमा घाँसपातका साथै पानीको पनि समस्या हुने भएकाले नरेठाँटीमा वाख्रा फर्म खोलिएको उनीहरु बताउँछन् । ‘शरमा सबै कुरा छ भनेर घर जग्गा बचेर बजार छिर्नेहरुपनि छन्’ फर्मका अध्यक्ष जीवन आचार्यले भने ‘तर शहर बजारमा भन्दा गाउँमा आम्दानीका प्रसस्त आयामहरु छन् ।’